Glenn Middelhof (29) sneakte als kind op vakantie samen met zijn broertje en zusje weg uit hun eigen hotel om andere hotels te gaan verkennen, zo ver gaat zijn passie voor hotels terug in de tijd. Vandaag de dag runt hij TLANT, een bedrijf dat met haar producten en advies iedere dag een stap zet naar een beter ontbijtbuffet voor zowel de consument en de hotelier als de leveranciers en het milieu. Wij spraken met hem over zijn drijfveren, tegenslagen, successen en over zijn link met BIF en de Jamfabriek.

Van jongetje met een passie voor hotels, tot ontbijtpartner van hotels.

Naast een studie middelbare en hoge hotelschool, werkte Glenn Middelhof in hotels van Marriott International in China en Spanje. Toen al merkte hij op dat ontbijtbuffetten overal nagenoeg hetzelfde zijn. Na zijn ervaring in de hotels, besloot hij dat hij niet langer in hotels, maar wel met hotels wilde blijven werken. Toen zijn huidige compagnon in 2016 naar hem toe kwam met het idee om een granola bakkerijtje te beginnen, vond hij het gat in de markt waar hij destijds met TLANT in is gesprongen.

TLANT spreek je niet uit als teelant, maar als ’t land en is een verwijzing naar de unieke, nauwe samenwerking met boeren en respect voor het land. Het land in de betekenis van de bodem en de aarde, oftewel: ecologische verantwoordelijkheid. Een derde pijler waar de producten van TLANT altijd aan voldoen is dat ze beter zijn voor de eindgebruiker.

Het ontbijtbuffet als inspiratiebron

Op de vraag hoe zijn dagelijkse ontbijt eruitziet, antwoordt Middelhof: “Ik weet dat ik nu moet zeggen dat ik met onze eigen producten ontbijt, maar als je zes jaar lang intensief met het product bezig bent, met alle try-outs en proeverijen die daarbij horen, kun je op een gegeven moment geen granola meer zien. Meestal ontbijt ik na het sporten met een shake waar alle nodige voedingsstoffen inzitten. Wel ontbijt ik minimaal twee keer per week in een hotel.”

“En dan pak ik alles, van het eierstation, tot de warme producten en de salades. En dan komt er ook altijd zuivel met mijn eigen ontbijtgranen aan te pas.” Dat is volgens Middelhof niet alleen omdat hij het leuk vind om in hotels te ontbijten. “Het rumoer van zo’n ruimte en het feit dat het ontbijtbuffet mijn corebusiness is werkt ook inspirerend. Dat het ook nog werkt als een vorm van klantenbinding is een fijn bijkomend voordeel.”

Wat hebben zelfontwikkeling en het verbeteren van ontbijtbuffetten in hotels met elkaar gemeen? 

Het zijn de drijfveren die Middelhof iedere dag weer uit zijn bed doen komen. Op tijd opstaan, naar de sportschool, veel lezen, studeren en bijleren om zo het volledige potentieel van zijn leven te benutten. Daarnaast voelt hij de urgentie om de ontbijtbuffetten in hotels te blijven verbeteren. “Ontbijt is de leukste maaltijd van de dag en het hotelwezen is de leukste wereld die er is, maar er zijn nog te veel dingen die niet kloppen. Er is veel ruimte voor verbetering.” Zolang er nog ruimte is voor verbetering, in zichzelf of in het ontbijtbuffet, is er voor Middelhof een reden om (vroeg) op te staan.

Van 3-jarenplan naar 6-maandenfilosofie. 

Meerjarenplannen zijn populair in het bedrijfsleven. Plannen waar een bedrijf over 3 of 5 jaar wil staan en hoe daar – meetbaar met KPI’s – te komen. TLANT werkte met een 3-jarenplan, maar toen die plannen van 2019 door de coronapandemie met de KPI’s en al de prullenbak in konden, besloten ze het over een andere boeg te gooien. Tegenwoordig werken ze met een 6-maandenfilosofie en stellen ze zichzelf twee vragen: “Zijn we vandaag beter dan 6 maanden? En hoe gaan we over 6 maanden weer beter zijn dan vandaag?” Die vragen stelt Middelhof zichzelf niet alleen in relatie tot de ontwikkeling van zijn bedrijf, maar ook in relatie tot zichzelf. “Ik moet eerst mezelf ontwikkelen als mens, dat staat aan de basis voor de ontwikkeling van het bedrijf.”

Is er dan echt geen stip aan de horizon? 

Die is er zeker wel. De grote droom is dat alle betere hotels binnen onze niche in Europa samenwerken met TLANT. En dat ze in samenwerking met die hotels ook daadwerkelijk een verbetering realiseren in de ontbijtbuffetten. En een échte verbetering is volgens Middelhof niet alleen op het bord en in de beleving van de gast te zien, maar ook onder aan de financiële streep van de hotelier in de vorm van een margeverbetering én onderaan de ecologische streep voor het milieu in de vorm van minder waste en meer duurzaamheid. “We zijn op dit moment nog vooral en alleen productleverancier, maar daar komt binnenkort verandering in”.

Ben daar waar de concurrentie niet is. 

Dat klinkt als een clichématige manier om onder de vraag uit te komen wat je als ondernemer moet doen om succes te hebben, maar het is meer dan dat. Middelhof heeft meerdere manieren om ervoor te zorgen dat hij dát doet wat de concurrentie niet doet. Zo is zijn bedrijf online vindbaar, maar benaderen ze hun potentiële klanten niet online, maar juist offline, zoals het vroeger ging. “Is iedereen online? Dan zijn wij offline. Als een beslisser 40 mailtjes krijgt over een nieuw product, dan wil jij de enige zijn die bij hem binnen komt wandelen of hem opbelt, gewoon zoals het vroeger ging.” Daarnaast gaat het volgens hem over het vinden van jouw niche. Om in de clichés te blijven hangen: “Als je er voor iedereen wilt zijn, ben je er uiteindelijk voor niemand.” Gelukkig bestaan clichés vaak omdat er een belangrijke waarheid in schuilt – een waarheid die zich maar weer eens laat bewijzen door het succes van Middelhof en zijn TLANT.

10 dagen lang complete stilte

Op de vraag wat zijn grootste persoonlijke succes van de afgelopen tijd is geweest, komt een verrassend antwoord. Toen er op een bepaald moment geen einde meer leek te komen aan de coronacrisis, toen TLANT op omvallen stond en toen hij zowel het hele hotelwezen als de zekerheid van zijn medewerkers het zwaarst op zijn schouders voelde drukken, toen besloot hij om voor zichzelf te kiezen door voor 5 weken te vertrekken naar India. Daar, in een kleine deelstaat in de Himalaya genaamd Sikkim, vond hij zijn rust terug tijdens een 10-daagse stilteretraite tussen de Boeddhistische monniken. “Het is het zelf nemen van die beslissing om mijn bedrijf even helemaal los te laten, voordat die beslissing voor me genomen werd door bijvoorbeeld een burn-out, wat ik als een van mijn grootste successen van de afgelopen tijd zie.”

Wat leverde die retraite uiteindelijk op?

“Ik kwam terug als een compleet ander mens. Ik zag de wereld helemaal anders. Ik was rustiger, creatiever en geen stressjunkie meer. De rust leverde uiteindelijk veel op. Een herstructurering van mijn eigen werk en een vernieuwde visie voor de toekomst van TLANT. Een visie die uiteindelijk bijdroeg aan het feit dat het BIF (Bossche Investeringsfonds) wilde investeren in onze toekomst. Niet toevallig was het afgelopen driekwart jaar niet alleen de beste tijd uit mijn leven, maar ook de beste driekwart jaar van TLANT tot nu toe. Wijsheid en rust die je vindt in de stilte is niet te overschatten.”

Work-life-balance?

“Daar geloof ik niet in. Ik sta op met mijn werk, ga ermee naar bed en als het een beetje meezit droom ik er ook nog over.” Aldus Middelhof. Een echte work-life-balance is er dus niet. Hij probeert er ook niet krampachtig voor te zorgen dat hij genoeg privétijd heeft en zijn werktijden in bedwang houdt. “Bovendien vind ik hotels de leukste plek waar ik kan zijn, dus ben ik het liefst altijd aan het werk. Work-life-balance verandert daarmee in work-life-integration. Het loopt door elkaar en dat mag gewoon.” Zijn tip aan de ondernemers die naarstig op zoek zijn naar een work-life-balance is dan ook: “stop ermee, ga niet op zoek naar de balans tussen werk en privéleven, maar kijk naar het totaalplaatje en probeer iedere maand iets toe te voegen aan je leven wat je leuk vindt en iets weg te halen wat je niet leuk vindt.”

Het BIF als investeringspartner?

Volgens Middelhof is het traject in de aanloop naar een eventuele investering vanuit het BIF erg fijn. “Zodra het BIF interesse in je heeft, krijg je twee coaches toegewezen. Die begeleiden je naar een investeringspitch toe. Hierdoor ging de investeringspitch goed en sloot dat wat ik vertelde tijdens die pitch ook aan bij wat het BIF wilde weten.” Dat was niet de enige reden dat het BIF een juiste partner was. Aangezien hij met zijn 29 jaren jong ook nog veel te leren heeft, was hij naast een financiële injectie, ook op zoek naar kennis, coaching en advies. “Bovendien zit BIF erin voor de lange termijn, doordat het een combinatie is van publiek en privaat geld. Natuurlijk willen ze groeien, maar niet ten koste van alles om binnen 5 jaar het bedrijf te verkopen met winst.”

Je kunt overal en van iedereen leren

Van Richard Branson bijvoorbeeld, omdat hij heel groot is geworden in de hospitality business en omdat hij iemand is die denkt vanuit een ‘ja, en..’ in plaats van een ‘nee, maar..’ instelling. “Verder heb ik een business coach vanuit het BIF waar ik heel veel aan heb en ben ik heel blij met de compagnon waarmee ik het TLANT gestart ben. Ook leer ik veel van iedereen met wie ik samenwerk. Het gaat uiteindelijk om de manier waarop je naar mensen en dingen kijkt, denk ik. Dan kun je overal van leren.”

Zijn mening over de Jamfabriek community?

“Dat is een fijne mix uit de food- en agrisector. Fijn ook dat het een vriendelijke omgeving is. Vooral in de tijden dat mensen nors en chagrijnig kunnen worden door geluid vanuit de media en de politiek, is het fijn dat je op een plek komt waar mensen warm en vriendelijk zijn. Saamhorigheid door de gedeelde passie voor food en agri is een fijne bijkomstigheid. En die lunch, die is hier erg goed. Mag wel vijf keer in plaats van twee keer per week. Als ik een verbetering moet noemen, dan zou ik zeggen dat de uitstraling hier in de kantine beter kan. Iets minder kantinegevoel en meer horecagevoel. Ga daarvoor eens bij een hotel kijken, zou ik zeggen!”